Nowa rewolucja w sprawach wojskowych.

 1,008 total views,  1 views today

Tłumaczenie własne artykułu „The New Revolution in Military Affairs” napisanego przez Christiana Brose w 2019 roku.

W 1898, Polski bankier oraz domorosły ekspert wojskowy o nazwisku Jan Bloch opublikował książkę pt. „Przyszła wojna pod względem technicznym, ekonomicznym i politycznym”, stanowiącą kulminację jego długoletniej obsesji dotyczącej wpływu współczesnej technologii na sposób prowadzenia wojen. Bloch przewidział jak bezdymny proch ulepszy karabiny, oraz jak inne pojawiające się technologie mogą zmienić współczesne myślenie o charakterze i prowadzeniu wojny.

To co przewidywał Bloch stało się znane jako „Rewolucja Militarna”- pojawienie się technologii tak przełomowych, że zmienią istniejące militarne koncepcje oraz zdolności, co więcej przełożą się na konieczność powtórnego rozważenia tego jak, przy pomocy czego oraz przez kogo wojna jest toczona. Kolejna rewolucja tego typu ma miejsce w czasach obecnych. Sztuczna inteligencja, systemy autonomiczne, wszechobecne sensory, zaawansowana produkcja oraz mechanika kwantowa zmienią sposób prowadzenia wojen tak radykalnie jak technologie które pochłaniały uwagę Blocha. A jednak rozważanie przez rząd Stanów Zjednoczonych sposobu wykorzystania nowych technologii nie nadąża za ich rozwojem (…)

Nowe technologie, stare problemy

Sztuczna inteligencja oraz inne pojawiające się technologie zmienią sposób w jaki prowadzone są wojny, ale nie zmienią jej natury. Bez względu na to czy uwzględnimy użycie długiego łuku czy kod źródłowego, wojna zawsze będzie gwałtowna, zmotywowana politycznie i składająca się z tych samych trzech elementarnych funkcji których uczą się nowi rekruci podczas szkolenia podstawowego: ruchu, ognia i komunikacji.

Ruch w działaniach wojennych przekłada się na ukrywanie się i szukanie (atakujący starają się uniknąć wykrycia, broniący starają się ich wykryć) oraz przekraczanie terenu i wzbranianie dostępu (atakujący stara się wedrzeć na teren przeciwnika, broniący stara się wzbronić mu dostępu). Jednakże w świecie który staje się jednym wielkim sensorem, ukrywanie się oraz przekraczanie terenu- nigdy nie będące łatwym w działaniach wojennych- stanie się jeszcze trudniejszym, jeśli nie niemożliwym. Ilość danych generowanych przez urządzenia sieciowe, w ramach tak zwanego internetu rzeczy, jest na drodze do trzykrotnego zwiększenia pomiędzy rokiem 2016 a 2021. Co więcej, łatwość dostępu nisko budżetowych, komercyjnych sensorów które mogą wykrywać, z większą dokładnością na większej odległości, już teraz zapewnia lepsze rozpoznanie w czasie rzeczywistym niż jakiekolwiek istniejące w przeszłości. Jest to niezwykle prawdziwe szczególnie w przestrzeni kosmicznej. W przeszłości, wysoki koszt umieszczenia satelity na orbicie przekładał się na ich znaczny rozmiar, koszt oraz planowanie użycia satelity przez lata. Jednak wraz z obniżeniem kosztów dostępu do przestrzeni kosmicznej, satelity stają się bardziej jak telefony komórkowe- produkowane masowo urządzenia które używane są przez kilka lat a następnie zastępowane-. Komercyjne firmy kosmiczne już teraz posiadają setki małych, tanich satelitów. Wkrótce, będą tysiące takich satelitów, zapewniających nigdy nie mrugające oko na cały świat. W konsekwencji technologia stealth żyje w znacznie ograniczonym naciągniętym czasie.

Na szczycie tego wszystkiego, sensory kwantowe- które wykorzystują dziwaczne właściwości subatomowych cząstek, takich jak ich zdolności do przebywania w dwóch różnych miejscach w tym samym czasie- mogą być w stanie wykryć zakłócenia w środowisku, takie jak przemieszczanie się powietrza wokół samolotu lub wody wokół łodzi podwodnej. Sensory kwantowe będą prawdopodobnie stanowić pierwsze użyteczne zastosowanie mechaniki kwantowej, potrzeba jeszcze lat dla rozwoju tej technologii. Jednakże kiedy sensory kwantowe zostaną wprowadzone do użycia, nie będzie już miejsc w których będzie można się schować.

Przyszłość poruszania się będzie również charakteryzować się powrotem do mass na polu bitwy, po wielu dekadach odwrotnego trendu- latach wynoszenia jakości ponad ilość- z uwagi na fakt iż technologia umożliwia wykorzystywanie większej ilości systemów będących w ruchu i pozostających w ruchu w wielu miejscach. Wszechobecne sensory będą generować wykładniczo większe ilości danych, które w konsekwencji będą napędzać zarówno rozwój jak i wykorzystanie sztucznej inteligencji. W momencie większej autonomiczności maszyn, wojska będą wystawić więcej z nich w mniejszym rozmiarze przy mniejszym koszcie. Nowe wynalazki w dziedzinie wytwarzania i przechowywania energii oraz wykorzystywania hipersonicznego napędu umożliwią tym mniejszym systemom podróżować dalej i szybciej niż kiedykolwiek. Tam gdzie kiedyś widzieliśmy, naprzykład, niszczyciel, w najbliższej przyszłości możemy zobaczyć tuzin autonomicznych statków, które są podobne do barek rakietowych, gotowych do wykonania uderzenia kiedy pojawi się cel.

Technologia zmieni również sposób w jaki te systemy będą utrzymywać zdolność do prowadzenia działań. Logistyka- jako zdolność do uzupełniania niezbędnych zapasów żywności, paliwa oraz uzupełnień zasobów osobowych- tradycyjnie stanowi czynnik ograniczający prowadzenie działań wojennych. Jednakże systemy autonomiczne będą wymagać mniej paliwa oraz żywności. Zaawansowane metod produkcji, takie jak drukowanie 3D, redukują ryzyko dla ogromnych, ryzykownych i kosztownych wojskowych logistycznych sieci poprzez umożliwienie produkcji skomplikowanych dób w miejscu wystąpienia potrzeby szybko, prosto i tanio.

W przypadku znacznie głębszych przemian, przestrzeń kosmiczna ujawni się jako nowa domena manewrowych działań wojennych. Jak dotąd, graniczące z niemożliwością uzupełnienie zapasów paliwa statków znajdujących się na orbicie znacznie ograniczało ich działanie do utrzymywania wysokości nad ziemią. Jednakże z chwilą w której możliwe stanie się nie tylko tankowanie statków podróżujących w przestrzeni kosmicznej, ale również budowa satelitów usługowych w kosmosie, przetwarzanie danych na orbicie oraz pozyskiwanie zasobów oraz energii w przestrzeni kosmicznej do użycia w przestrzeni kosmicznej (na przykład poprzez, używanie ogromnych paneli słonecznych lub wydobywania minerałów z asteroid), operacje kosmiczne staną się mniej zależne od planety ziemi. Statki kosmiczne będą w stanie manewrować oraz walczyć, a pierwsza broń do wykorzystania na orbicie wejdzie na pola bitew. Technologie które umożliwiają większość z wymienionych rzecz już istnieją.

Wojska przyszłości

Technologia zmieni również radykalnie sposób w jaki wojska prowadzą ogień, zarówno w rozumieniu dosłownym jak i w przenośni. Cyberataki, zakłócanie łączności, wojna elektroniczna, oraz inne sposoby ataku na software systemów stanie się tak samo istotny jak ci którzy atakują hardware, jeśli nie bardziej. Szybkość prowadzonego ognia, lub szybkość z jaką broń jest w stanie prowadzić ogień, przyśpieszy znacznie dzięki nowym technologiom takim jak lasery, fale mikrofalowe znacznej mocy oraz innym bronią wykorzystującym bezpośrednio energię. Jednakże tym co realnie zwiększy częstotliwość z jaką prowadzony jest ogień są inteligentne systemy które znacznie zredukują czas pomiędzy identyfikacją celu a możliwością jego rażenia. Zwiastun tego znacznie straszniejszego pola bitwy ukazuje się nam od 2014 na terenie Ukrainy, gdzie Federacja Rosyjska skróciła do niemalże minuty czasu pomiędzy wykryciem przez jej drony sił Ukraińskich a starciem ich z powierzchni ziemi przez jej precyzyjną rakietową artylerię.

Wojska przyszłości będą również w stanie strzelać na znaczniejsze odległości niż teraźniejsze. Ewentualnie, amunicja hipersoniczna (czyli mogąca przemieszczać się z prędkością pięciokrotnie większą od prędkości dźwięku) oraz broń znajdująca się w przestrzeni kosmicznej będzie w stanie wykonać uderzenie na każdy cel znajdujący się na ziemi niemalże natychmiastowo. Wojska będą w stanie atakować domeny do tej pory uważane za sanktuaria, takie jak jak przestrzeń kosmiczna lub łańcuchy logistyczne. Nie będzie rejonów tyłowych ani sanktuariów. Roje autonomicznych systemów będą nie tylko w stanie znaleźć cele wszędzie, będą również w stanie celnie razić je ogniem. Zdolność do posiadania zarówno ilości jak i ilości w systemach wojskowych będzie miała niszczycielski efekt, szczególnie z chwilą w której technologia czyni śmiertelny pakiet coraz mniejszym.

Sposób w jaki komunikują się wojska zmieni się drastycznie. Tradycyjnie sieci komunikacyjne systemu piasta-szprychy (hub-and spoke) posiadające jeden narażony punkt- nie przetrwają. Zamiast nich, technologia przepchnie niezbędną komunikację na skraj systemów sieciowych. Każdy z autonomicznych systemów będzie w stanie przetwarzać i wykorzystywać informacje zbierane samodzielnie, bez rozgłaszania ich do dowodzącego węzła (huba). Umożliwi to tworzenie radykalnie rozproszonych sieci które są elastyczne i rekonfigurowalne.

Technologia zmieni również obowiązujący obecnie paradygmat dowództwa i kontroli. Współcześnie nawet systemy bezpilotowe wymagają tuzinów ludzi aby operować zdalnie, zarządzać nimi, oraz przetwarzać pozyskiwane dane. Jednakże z chwilą w której systemy staną się bardziej niezależne, jedna osoba będzie w stanie prowadzić operacje znacznej ilością autonomicznych systemów. Ceremonia otwarcia zimowej olimpiady 2018 roku w Korei Południowej (Republice Korei), dała możliwość podejrzenia możliwości tej technologii, kiedy 1218 autonomicznych dronów wyposażonych w światła współpracowało by uformować obrazy na nocnym niebie nad Pyeonchang. Wyobraź sobie, podobny autonomiczny system wykorzystany na przykład przeciwko lotniskowcu aby pozbawić go możliwości operacyjnych.

W przyszłości, również inne technologie zmienią wojskową łączność. Sieci informacyjne bazujące na technologii 5G będą w stanie przekazywać znacznie większe ilości danych przy znacznie większej prędkości. Ta sama fizyka kwantowa która ulepszy sensory przełoży się na transformację komunikacji oraz systemów komputerowych. Komputery kwantowe- wykorzystujące anormalne właściwości subatomowych cząstek wykładniczo zwiększą moc obliczeniową- umożliwią opracowanie metod szyfrowania danych które mogą być nie do złamania, jak również zapewnią wojskom moc obliczeniową by przetwarzać nowo powstałe wolumeny danych i rozwiązywać problemy przekraczające współczesne komputery. Jeszcze bardziej niesamowita jest możliwość wykorzystania tak zwanych interfejsów mózg- komputer, która już teraz daje ludziom możliwość kontroli dosyć skomplikowanych systemów, takich jak robotyczne protezy oraz bezpilotowe statki powietrzne dzięki wykorzystywaniu sygnałów neuronowych. Mówiąc prościej, staje się możliwym dla operatora ludzkiego by kontrolować wiele dronów wyłącznie poprzez myślenie o tym co mają zrobić kontrolowane urządzenia.

Zebrane razem, wszystkie omawiane technologię wyprą wykorzystywane od dekad, a nawet wieków założenia jako działają wojska. Armie które wykorzystają i adaptują te technologie zdominują te które tego nie zrobią (…).